कला/साहित्य
कविता - ओ डाक्टरसाहेब !
आइतबार, माघ २९, २०७९
- डा.राजकुमार भुजेल 'साजन'
ओ डाक्टरसाहेब
किन यतिबिघ्न हतारिनुहुन्छ बिरामीको खातिर
किन खटिनुहुन्छ दिनभर,रातभर?
किन के का लागि पो मरिमेट्नुहुन्छ?
ओ डाक्टरसाहेब
किन लाग्दैन तपाईँलाई कुनै चाडपर्व?
किन समय छैन तपाईँसँग साथीसंगी परिवारको लागि?
किन के का लागि पो मरिमेट्नुहुन्छ?
ओ डाक्टरसाहेब
महाराज महारानीको सवारी भइरहँदा
किन हिँड्नुपर्यो तपाईं सडकमा?
किन भर्नुपर्यो प्राण बिरामीको?
किन हुनुपर्यो जनतालाई बिरामी?
ओ डाक्टरसाहेब
देशमा कुनै सम्भावना नदेखेर
दिनदिनै परदेशिएका छन् त हजुरसँगैका साथीहरु
तिनै विदेशीएका पङ्क्तीसँगै किन मिसिनुभएन हजुर?
किन के का लागि पो मरिमेट्नुहुन्छ?
ओ डाक्टरसाहेब
के का लागि हो यतिबिघ्न स्वदेशप्रेम?
के का लागि हो यतिबिघ्न स्नेह?
के का लागि हो अहोरात्र खटनपटन?
महामारीमा होमिँदा बिरामीकै आफन्तबाट कुटिन?
अस्पताल प्रशासनबाटै पलपलमा लुटिन?
या प्रहरी मेरो साथीको दमन सहन?
या देशको कुशासन,बिसङ्गती,ज्यादतीको चङ्गुलमा फस्न?
या यी सबैबाट ग्रस्त हुँदै डिप्रेशनको सिकार हुन?
किन के का लागि पो मरिमेट्नुहुन्छ?
प्रकाशित मिति:
आइतबार, माघ २९, २०७९
प्रतिक्रिया दिनुहोस्
लोकप्रीय
थप कला/साहित्य
कविता : यो लिङ्ग कहाँ फेरिन्छ ?
शनिबार, माघ १९, २०८१
रुकुमकी दिपशिखा मिस युनिभर्सल नेपालको शीर्ष ६ स्थानमा, भोट गर्न अपिल
शुक्रबार, असोज ४, २०८१
‘मुकाम रणमैदान’लाई २०८० सालको मदन पुरस्कार
शुक्रबार, भदौ १४, २०८१
कविता : अधुरो प्रेम
शनिबार, जेठ १२, २०८१
कविता : म पनि हिँडे साथी !
शनिबार, जेठ ५, २०८१
गजल - दिपशिका ओली
शनिबार, जेठ ५, २०८१
कविता : म कस्को मुख हेर्ने आमा ?
बुधबार, वैशाख २६, २०८१
कविता : म त्यो नारी !
सोमबार, चैत २६, २०८०